تزریق دکستران آهن 10٪

آهن فارماکودینامیک جزء اصلی هموگلوبین و میوگلوبین است. هموگلوبین حامل اصلی اکسیژن در گلبول‌های قرمز خون است. میوگلوبین جایی است که سلول‌های عضلانی اکسیژن را ذخیره می‌کنند تا در طول ورزش به عضلات کمک کنند. اکثر آنزیم‌ها و عواملی که در چرخه اسید تری کربوکسیلیک دخیل هستند حاوی آهن هستند یا فقط در حضور آهن عمل می‌کنند. بنابراین، علاوه بر تسریع سنتز هموگلوبین، علائم مربوط به کمبود آهن بافتی و کاهش فعالیت آنزیم‌های حاوی آهن، مانند عقب‌ماندگی رشد، ناهنجاری‌های رفتاری و نقص‌های جسمی، می‌توانند پس از مکمل آهن فعال در حیوانات مبتلا به کمبود آهن، به تدریج اصلاح شوند. آهن فارماکوکینتیک برای تزریق سریع‌تر از آهن خوراکی جذب می‌شود. پس از تزریق عضلانی دکستران آهن، غلظت خون در 24-48 ساعت به اوج خود رسید و مولکول آن بزرگتر بود. توسط عروق لنفاوی جذب و سپس به خون منتقل شد و غلظت خون به آرامی افزایش یافت. پس از جذب داخل وریدی یا تزریق عضلانی به گردش خون، فاگوسیتیک می‌شود و توسط سیستم سلولی فاگوسیتیک تک هسته‌ای به آهن و دکستران تجزیه می‌شود. یون‌های آهن پس از جذب، توسط سرولوپلاسمین در خون به یون‌های فریک اکسید می‌شوند و سپس به گیرنده‌های ترانسفرین متصل می‌شوند، به شکل پینوسیتوز برای سلول‌های خونساز وارد سلول‌ها می‌شوند، یا به شکل فریتین یا هموسیدرین در کبد، طحال، مغز استخوان و سایر سیستم‌های سلولی فاگوسیتیک تک هسته‌ای تجمع می‌یابند. میزان اتصال پروتئین در هموگلوبین بالا است، اما در میوگلوبین، آنزیم‌ها و پروتئین‌های انتقال‌دهنده آهن و همچنین در فریتین یا هموسیدرین کم است.