فارماکودینامیک سفتیوفور یک داروی ضد باکتری از دسته بتالاکتامها است که دارای اثر باکتریکشی وسیعالطیف بوده و بر روی باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی (از جمله باکتریهای تولیدکننده بتالاکتاماز) مؤثر است. مکانیسم ضد باکتریایی آن مهار سنتز دیواره سلولی باکتری و منجر به مرگ باکتریها است. باکتریهای حساس عمدتاً پاستورلا مالتیپلکس، پاستورلا همولیتیکوس، اکتینوباسیلوس پلوروپنومونیه، سالمونلا، اشریشیا کلی، استرپتوکوک، استافیلوکوک و غیره هستند. برخی از سودوموناس آئروژینوزا و انتروکوک مقاوم هستند. فعالیت ضد باکتریایی این محصول از آمپیسیلین قویتر است و فعالیت آن علیه استرپتوکوکها از فلوروکینولونها قویتر است.
فارماکوکینتیک سفتیوفور از طریق تزریق عضلانی و زیر جلدی به سرعت و به طور گسترده جذب میشود، اما نمیتواند از سد خونی-مغزی عبور کند. غلظت دارو در خون و بافتها بالا است و غلظت مؤثر خون برای مدت طولانی حفظ میشود. متابولیت فعال دسفوروئیل سفتیوفور میتواند در بدن تولید شود و بیشتر به محصولات غیرفعال متابولیزه شود که از ادرار و مدفوع دفع میشوند.
آنتیبیوتیکهای بتالاکتام. این دارو عمدتاً برای درمان بیماریهای باکتریایی دام و طیور استفاده میشود. مانند عفونت باکتریایی دستگاه تنفسی خوک و اشریشیا کلی مرغ، عفونت سالمونلا.
سفتیوفور استفاده میشود. تزریق عضلانی: یک دوز، ۱.۱ تا ۲.۲ میلیگرم به ازای هر ۱ کیلوگرم وزن بدن برای گاو، ۳ تا ۵ میلیگرم برای گوسفند و خوک، ۵ میلیگرم برای مرغ و اردک، یک بار در روز به مدت ۳ روز.
تزریق زیر جلدی: جوجههای ۱ روزه، ۰.۱ میلیگرم به ازای هر پر.
(1) ممکن است باعث اختلال در فلور دستگاه گوارش یا عفونت مضاعف شود.
(2) نفروتوکسیسیتی خاصی وجود دارد.
(3) ممکن است درد گذرای موضعی رخ دهد.
(1) همین حالا استفاده کنید.
(2) دوز باید برای حیواناتی که نارسایی کلیوی دارند تنظیم شود.
(3) افرادی که به آنتیبیوتیکهای بتا-لاکتام حساسیت بالایی دارند، باید از تماس با این محصول و قرار گرفتن در معرض کودکان خودداری کنند.